Στις φωτογραφίες βλέπετε δύο χώρους παιχνιδιού. Κανείς δεν βρίσκεται στην χώρα μας. Αριστερά βλέπετε μια αυλή γεμάτη παράταιρα υλικά καθημερινής χρήσης, και δεξιά ένα προσεγμενο και τακτοποιημένο σπιτακι, περιφραγμένο και πεντακάθαρο.
Στην ουσία όμως, τι βλέπουμε; Αριστερά έναν χώρο γεμάτο μαγεία, με υλικά (μηδενικού κόστους) που οδηγούν τα παιδιά να κάνουν εκατοντάδες συνδυασμούς, να δημιουργήσουν δικούς τους κόσμους και να πάρουν χιλιάδες μικρά ρίσκα. Δεξιά, μια ακριβή, βαρετή και στημένη κατασκευή που αποκλείεται να κρατήσει το ενδιαφέρον των παιδιών για περισσότερο από μερικά λεπτά.
Και όμως, σκεφτείτε: με ποιον από τους δύο μοιάζουν περισσότερο οι χώροι παιχνιδιού που βλέπουμε κάθε μέρα γύρω μας;
Μήπως είναι και αυτός ένας λόγος για τον οποίο κάποια έξυπνα και εφευρετικά παιδιά γίνονται φοβισμένοι και βαρετοί ενήλικες;
einai2030 